اشناها

می گویند شاد بنویس نوشته هایت درد دارند و من یاد مردی می افتم که با کمانچه اش گوشه خیابان شاد می زد........ اما با چشم های خیس.

زندگی بافتن یک قالیست نه همان نقش و نگاری که خودت می خواهی نقشه را اوست که تعیین کرده تو در این بین فقط میبافی.......نقشه را خوب ببین.....نکند اخر کار قالی زندگی ات را نخرند